Schaakvereniging S.V. de Pion
|
Het Internet schaakhoekje (zondag 2 november 1997) Door René van den Broek Vorig weekend vond in Hotel Goderië in Roosendaal een weekend voor verzamelaars plaats. Het centraal onderwerp daarbij was, u raadt het nooit: schaken. Nu zullen de meeste mensen in eerste instantie denken aan dingen zoals schaakborden en schaakboeken. De zaken die bij een dergelijke bijeenkomst van verzamelaars worden geruild en verkocht bestaan echter voor het grootste gedeelte uit postzegels en briefkaarten. En dan maakt het dus niet uit hoe prominent het schaakspel op zo'n zegel of kaart staat. Soms is er nog net een schaakbord te ontdekken op een ansichtkaart van een oud café. De betreffende verkoper had voor de zekerheid met een grote rode stift dit bord omcirkeld op een van de exemplaren van deze kaart. Nu kan ik me bij het verzamelen van kaarten en postzegels nog wel iets voorstellen. Maar de verzamelwoede van de echte verzamelaar bleek tot mijn verbazing veel verder te gaan. Twee voorbeelden van uitersten die ik u niet wil onthouden zijn de volgende artikelen: een exemplaar van het meisjesblad Tina (met een strip waarbij op twee afbeeldingen een schaakbord voorkomt) en een wikkel van breiwol in de passende kleuren zwart/wit met daarop de tekst "checkmate". Deze artikelen werden voor slechts een paar gulden verkocht. En van beide artikelen was dan ook in een mum van tijd geen enkel exemplaar meer te krijgen! Tijdens de veiling van zaterdagmiddag ging het om serieuzere zaken zoals de hiervoor genoemde postzegels en briefkaarten maar ook eerstedagenveloppen, poststempels, boeken en curiosa. Een van de hoogste bedragen werd betaald voor een blok met negen postzegels. Bij de middelste postzegel was sprake van een drukfout. De voornaam van grootmeester Capablanca was verworden tot Josf in plaats van José. De inzet voor dit zeldzame blok postzegels was ¦ 200,-. De prijs waar het voor verkocht werd is me inmiddels weer ontschoten. Want terwijl de echte journalisten van De Stem en het B.N. natuurlijk hun notitieblok bij de hand hebben, doe ik dit soort verslagen altijd uit de losse pols. De lezers van De Stem zullen aan de kop van het artikel gemerkt hebben dat je altijd voorzichtig moet zijn met journalisten. De kop "Ik weet tenminste dat ik gek ben" was weliswaar de correcte weergave van een uitspraak van een aanwezige boekenverzamelaar, maar toch. En ik had hem nog zo gewaarschuwd. De spontane en vriendelijke Joop Jansen, die als secretaris ook in het bestuur van de Noord-Brabantse Schaakbond actief is, kon er echter niet mee zitten. Hij had er geen moeite mee om wat interessante details over zijn verzamelhobby prijs te geven. Nadat hij het artikel van de journaliste heeft gezien denkt hij er misschien anders over. Al met al was het wel een leuke ervaring die zaterdag. Van tevoren wist ik niet goed wat te verwachten. En het werd dus ook iets onverwachts. Tussen de echte schaakverzamelaar en de schaker die af en toe wat verzamelt blijkt toch nog wel een wereld van verschil te zitten. Een van de verschillen is het beoefenen van het schaakspel. De meeste verzamelaars lijken daar geen behoefte meer aan te hebben. Ik dus nog wel. Vandaar nog even wat recent materiaal. Voor twee partijen uit de externe competitie van 18 oktober jl. verwijs ik overigens naar de Homepage van S.V. De Pion (http://ourworld.compuserve.com/homepages/Ad_Bruijns). De tekst en diagrammen van deze rubriek worden daar na uitkomen van de zondagskrant in opgenomen. Ook als ze toevallig eens niet in De Roosendaaler zijn verschenen! Als eerste een verrassend moment uit een interne competitie-partij tussen Rogier van Loon (jr) en Marc Naalden. In deze stelling is het zwart die het spel dicteert. Met een combinatie denkt Marc de partij definitief te beslissen. Na 24. Txf3 25. exf3 Dxf3 dreigt er mat op g2. En het tussenschaakje 26. Te8+ werd eenvoudig opgelost met 26. ... Lf8. En wit kan opgeven, zal menigeen gedacht hebben (en ook de zwartspeler). Maar Rogier dacht er anders over: 27. Dc6!. De enige zet maar ook een hele gemene. Vanwege het mat op f8 kan de witte dame niet geslagen worden en bovendien voorkomt de witte dame op c6 het mat op g2. Teleurgesteld in het verloop speelde zwart hier 27. ... Df7. En dan is de stelling nog minstens remise voor zwart. Maar vanaf hier ging het van kwaad tot erger met de zwartspeler. En uiteindelijk won wit zelfs nog. Maar dat leed zal ik de zwartspeler maar besparen. En als laatste het slotakkoord bij een partij voor het Open Kampioenschap. De met wit spelende Arie Haasnoot forceerde in deze stelling mat door een minorpromotie: 1. f8P+ (1. ... Kg7 2. Dg5+ Kh8 3. Dh6+ Kg8 4. Dh7). Jammer genoeg bleek al snel dat de gewone promotie 1. f8D na 1. ... Pxc1 2. Kf6 voor een nog sneller einde zou hebben gezorgd (3. Dg7 mat). Maar het blijft natuurlijk een zeldzaam verschijnsel in de praktijk, zo'n paardpromotie. En dus misschien iets voor verzamelaars! Reacties: Bandeliersberg 19, 4707 SG Roosendaal of E-mail adres: "RvdBroek@compuserve.com" |
Copyright 1999 S.V de Pion These pages are best viewed at 800x600 or more |