Schaakvereniging S.V. de Pion

Het Internetschaakhoekje (zondag 11 januari 1998) 

Door René van den Broek

De eerste vrijdag van het nieuwe kalenderjaar werd door De Pion aangegrepen voor een alternatieve clubavond. Als gevolg van de nederlaag van het vierde tegen het derde team werd het derde team door Charles Kuijpers, zelf spelend voor het eerste team, uitgedaagd voor een kloksimultaan. Charles als zijnde vader van twee jeugdspelers van het vierde team (Peter en Paul Kuijpers) vond dit wel een aardige mogelijkheid tot revanche. De uitdaging werd door de spelers van het derde team natuurlijk meteen aangenomen. Met een krat Palm als inzet zou er op vrijdag 2 januari door Charles gespeeld worden tegen acht spelers van het derde team. In navolging hierop kwam het idee boven om ook een speler van het tweede team een kloksimultaan te laten spelen tegen de spelers van het vierde team. Zowel Pim Eerens, de vaste eerste bordspeler van het tweede team, als de spelers van het vierde team vonden dit een geslaagd idee. En aldus werd er onder het genot van oliebollen en donuts die vrijdag door deze schakers een keiharde strijd uitgevochten.

Soms liggen de gevoelens bij zo'n wedstrijd veel dieper dan u zou denken. Wat te denken bijvoorbeeld van de wedstrijd op het bord van de teamleider van het vierde team, Jan Rijkse. De oud wiskunde-leraar van een inmiddels opgeheven MAVO-school in Roosendaal, kreeg eindelijk weer eens de kans om tegen Pim Eerens, één van zijn oud-leerlingen te spelen. Vlak na de opening zag het er niet naar uit dat Jan Rijkse veel plezier zou beleven aan zijn partijtje tegen de leerling van ? 20 jaar geleden. In de volgende diagramstelling had Pim Eerens de partij met wit al meteen definitief kunnen beslissen.

Met de zet 13. d5 zou zwart een stuk verloren hebben. Na de zet 13. ... Pxd5 volgt namelijk 14. c4! met de matdreiging 15. Db5. Doordat 14. c4 ook het zwarte paard aanvalt verliest zwart dan dus het paard. Overigens kan de zet 13. ... Kc5 sowieso niet omdat zwart dan na 14. Le3 meteen mat staat. In de kloksimultaan speelde Pim Eerens het anders. Na 13. Pa3 b6 14. d5+ Kb7 15. Pc4 De8 16. Pa5+ Kb8 17. Pc6+ Kb7 18. Db5 Pc5 19. b4 Lxh3 20. Pxh3 Dh5 21. bxc5 Dxh3 22. Pa5+ Kb8 stond een ongeveer gelijke stelling op het bord. Met de zet 23. Dc6 ging de simultaangever echter te ver.

In deze stelling miste Jan Rijkse een winnende voortzetting: 23. ... Dc3+. Het aardige is dat wit na 24. Ld2 Dxa1 25. Lc1 Dxc1 gewoon mat staat. Maar ook na 24. Kf1 Dxa5 is wit kansloos. Jan Rijkse koos voor een andere voortzetting die ook nog een gewonnen stelling op had kunnen leveren. Na 23. ... Dh1+ 24. Kd2 Dxd5 25. Ke1 kan zwart namelijk nog steeds winnen als hij verder gaat met 25. ... Dh1+ 26. Kd2 Pe4+ 27. Ke3 (op 27. Kd3 volgt 27. ... Pxc5+ met damewinst) 27. ... Pxc5 28. Dc4 Dh6+ (of 28. ... e5).

Psychologisch gezien liggen de rollen bij een simultaan echter dikwijls anders dan in een gewone partij. De deelnemers aan een simultaan zijn soms (te) snel tevreden met een remise. Misschien was het echter ook gewoon het respect van de speler van het vierde team voor de eerste bordspeler van het tweede team. Feit blijft dat zwart vanuit het laatste diagram nog wel de zetten 23. ... Dh1+ 24. Kd2 Dxd5 25. Ke1 liet volgen maar dat hij toen tevreden was met een remise door zettenherhaling na 25. ... Dh1+ etc. Achteraf zal Jan Rijkse beseft hebben dat dit dè kans was om van zijn oud-leerling te winnen. Naast deze remise wist alleen nog de jeugdspeler Peter Kuijpers een half punt af te snoepen van de vlot spelende Pim Eerens. Een overtuigende 7-1 overwinning van hem tegen het vierde team dus.

Charles Kuijpers had het in het begin beduidend moeilijker tegen het derde team. Een nederlaag tegen Arco Schumacher betekende zelfs dat hij een tijd tegen een 0-1 achterstand moest aankijken. Gezien de uiteindelijke einduitslag, 6-2 voor Charles Kuijpers, gaf hij daarna echter dus niet veel punten meer weg. Alleen Marcel Koek en Henk Wennekes konden nog een remise afsnoepen van de speler van het eerste team. Aan het eind was het zeer opvallend dat de resterende drie spelers van het derde team allemaal in tijdnood waren. Voor de duidelijkheid: bij de kloksimultaan hadden zowel wit als zwart totaal 75 minuten bedenktijd. Het kan gebeuren dat alle spelers aan zet zijn terwijl de simultaangever rustig kan toekijken. Het kan echter ook gebeuren (en soms spreken de spelers dit expres af) dat de simultaangever op alle borden tegelijkertijd aan zet is. En dan kost het hem dus tijd op de andere borden terwijl hij nadenkt over een zet aan één bord. Merkwaardig genoeg dus zaten de resterende spelers aan het eind in tijdnood en niet de simultaangever. Die had namelijk aan alle drie de borden nog ongeveer een half uur over. Waarschijnlijk door deze tijdverdeling verloor de uitdager van het derde team niet nog een partij. In de volgende stelling had Ad Bruijns (zwart) namelijk nog een verrassende wending kunnen spelen.

Na de zet 1. Lc7 (ook op andere zetten krijgt zwart zijn winstkans) had namelijk 1. ... Txe4 kunnen volgen. Als wit de toren terugslaat loopt de zwarte d-pion naar de overkant en promoveert deze. En ook na 2. Lxb6 Te2+ 3. Kg1 Tb2 zou zwart een gewonnen stelling bereikt hebben. In tijdnood speelde de secretaris echter 1. ... Tf6 en na 2. Kg2 Kf8 verloor hij al snel op tijd. Het krat Palm was dus voor Charles Kuijpers. Een geslaagde avond was het echter gelukkig voor iedereen.

Welkom bij de Internet pagina's van schaakclub de Pion

Copyright 1999 S.V de Pion                                                      These pages are best viewed at 800x600 or more