Schaakvereniging S.V. de Pion
|
Het Internet schaakhoekje (zondag 18 januari 1998) Door René van den Broek Vandaag wat gedeeltes uit partijen die vorige week zaterdag door schakers van De Pion gespeeld zijn voor de landelijke en regionale externe competitie. Het eerste partijgedeelte komt uit de wedstrijd tussen het eerste team van De Pion en het team van Bailey D4 uit Oosterhout. De ingewijden onder u hebben waarschijnlijk al van het drama van die dag vernomen. Aan kop staan in een klasse en dan met 2-6 verliezen is echt geen pretje. Gelukkig voor ons heeft de concurrentie ook weer wat punten laten liggen, zodat de spanning er alleen maar groter op is geworden. Een duidelijk voorbeeld van de lijfspreuk van wijlen Nico Verwijmeren: "Meer spannend dan fraai!". Ondanks dat ik eigenlijk ook zelf niet meer herinnerd wil worden aan die middag, wil ik u nog wel even de opening van Robert Schuermans laten zien. Deze Belgische schaker is bij ons bekend om zijn interessante openingsopzet. Regelmatig kun je bij hem al na vijf à tien zetten een stelling op het bord zien die je de haren te bergen doen rijzen. Afgelopen zaterdag kwam er weer bij hem weer eens een oud variantje op het bord. Na 1. e4 e5 2. Pf3 Pf6 3. Lc4. Met deze zet nodigt wit de tegenstander uit om met 3. ... Pxe4 een pion te winnen. Misschien heeft Robert in de variant met 4. Pc3 Pxc3 5. dxc3 iets gevonden? Of misschien gaat hij er van uit dat de zwartspelers dit soort varianten ook niet meer precies weten en dan dus maar kiezen voor zekerheid. Het laatste leek het geval te zijn. Zwart speelde 3. ... Pc6 om over te kunnen gaan in een normaal tweepaardenspel in de nahand. Na 4. d4 exd4 kwam wits tweede verrassing: 5. Pg5. Dit soort varianten speelt Robert dus wel meer. Wat oudere varianten die misschien niet altijd als goed zijnde te boek staan, maar die je wel een beetje moet kennen om niet meteen in de problemen te geraken. Na 5. ... d5 (een alternatief voor zwart is 5. ... Pe5) 6. exd5 Pa5 (6. ... De7+ is hier een van de betere zetten). Nu is er een stelling op het bord gekomen die veel lijkt op de normale variant van het tweepaardenspel in de nahand (1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Pf6 4. Pg5 d5 5. exd5 Pa5). En ook hier is waarschijnlijk wits beste antwoord het schaak met de loper: 7. Lb5+. Volgens dè specialist van deze opening, Jakow Estrin, heeft wit dan na 7. ... c6 8. dxc6 bxc6 9. De2+ Le7 10. Ld3 0-0 11. 0-0 het betere van het spel (let op: in deze variant blokkeert de loper op d3 niet de ontwikkeling van de andere loper, in de eerder aangegeven normale variant van het tweepaardenspel is dat wel het geval). Hier kwam Robert echter met een interessante afwijking: 7. d6. Deze zet betekent een tijdelijk stukoffer. Na 7. ... Pxc4 8. De2 moet zwart echter wel de volgende vreemde zet spelen om niet in het nadeel te komen: 8. ... Pe3. Een fraaie stelling nietwaar? Maar hier ging Robert denk ik net iets te ver door met het creëren van fraaie stellingen. Na 9. Db5+ Pd7 10. fxe3 Lxd6 11. 0-0 c6 stond hij een pion achter zonder al te veel compensatie. De winst is voor zwart misschien niet gemakkelijk maar het is toch niet de stelling die je als witspeler voor ogen hebt bij het begin van een partij. Robert verloor uiteindelijk in het verre eindspel. In plaats van 9. Db5+ was mijns inziens de zet 9. Lxe3 nog voldoende geweest voor een gelijke stelling. Na 9. ... dxe3 kost dan 10. Dxe3+ zwart gewoon weer een stuk. En na 9. ... Dxd6 10. Lxd4+ Le7 11. Pf3 0-0 (11. ... Lg4 12. Db5+) 12. Pc3 Te8 13. 0-0-0 is er niet al te veel aan de hand voor wit. Maar misschien was dat nu juist het probleem van wit: hij wilde geen remise-achtige stelling maar een kansrijke stelling. Net als zoveel die middag mislukte dat dus. Een beduidend betere prestatie werd geleverd door het tweede team van De Pion. Niemand van hen verloor en drie spelers wonnen hun partij. Een van de winstpartijen kwam van Kees van Dijk. Kees offerde vlak na de opening een kwaliteit en leek daar op het eerste gezicht compensatie voor te krijgen. Hij bleek zich echter even vergist te hebben. In eerste instantie won hij weliswaar materiaal terug maar er bleef wel een paard gepend staan. Met per saldo een kwaliteit minder moest hij toen zijn rug krommen om zijn medespelers nog hoop op een goed resultaat te geven. Bij een voorsprong van 3½-1½ stond op een bepaald moment de volgende stelling bij Kees van Dijk op het bord. Wit, speler van het tweede team van Dubbelschaak '97 is hier eigenlijk al te ver gegaan in zijn winstpogingen en met zijn winstplan. Met 39. Th3 had hij nog een herhaling van zetten en dus een remise kunnen bereiken. Kees was daar na het verloop van de partij al tevreden mee geweest. De witspeler wilde echter meer, teveel dus. Wit speelde het verliezende 39. Dh5?. Toen vervolgde Kees namelijk met 39. ... Pf4!. Met deze zet valt zwart onder ander de witte dame aan. Nadat wit zijn veertigste zet (de laatste voor de tijdcontrole) had gedaan bleek de andere pointe: 40. Dg4 De1 mat!. Dankzij deze winst waren de voor een overwinning benodigde viereneenhalf bordpunt binnen en kon Kees worden uitgeroepen tot matchwinnaar. Reacties: Bandeliersberg 19, 4707 SG Roosendaal of E-mail adres: "rene.van.den.broek@consunet.nl". |
Copyright 1999 S.V de Pion These pages are best viewed at 800x600 or more |